เมื่อเราได้ล่วงเกินผู้อื่น ไม่ว่าด้วยคำพูดหรือการกระทำ เราต้องกล่าวคำขอโทษแก่เขา ในภาษาอังกฤษนั้นจะแบ่งออกตามกรณีต่างๆ ดังนี้

กรณีแรก เป็นการกล่าวขอโทษที่เราล่วงเกินผู้อื่น เช่น เหยียบเท้า เดินชน ลืมเอาของมาคืน มาสาย อันเป็นเหตุของความผิดพลาดและความไม่สะดวกต่างๆ โดยแฝงความเสียใจที่ได้ทำเช่นนั้นลงไป

–          I am sorry.

–          I am very sorry.

–          I am terribly sorry.

–          Sorry for the carelessness. ขอโทษสำหรับความสะเพร่า

–          Sorry for the mistake.

–          Sorry for the inconvenience. ขอโทษสำหรับความไม่สะดวก

กรณีที่สอง เป็นการขอโทษเมื่อต้องขัดจังหวะผู้อื่น เช่น การเข้าไปถามทางคนแปลกหน้า ยกมือถามครูขณะที่สอน เข้าไปเรียกคุณแม่ตอนขณะคุยอยู่กับแขก หรือขอตัวไปทำธุระสักครู่

–          Excuse me.

–          Excuse me for a moment.

กรณีที่สาม เป็นการขอโทษเพื่อให้คู่สนทนาพูดซ้ำอีกครั้ง

–          I beg your pardon? ขอโทษ เมื่อกี้ว่าอะไรนะ ?

–          Pardon?