นิทานเรื่อง ต้นไม้กับนักเดินทาง The Tree and the Travellers

Once, there was a huge tree with a broad trunk and innumerable branches right in the middle of a dry land. The tree gave rest and shelter to hundreds and thousands of travelers. Being located near four towns, and many villages, the tree was an ideal meeting point for travelers.

One day, two travelers reached the tree after a long time of walking. Their destination was one of the towns nearby. It was a hot and sunny day, and the travelers were very happy to take a rest under the tree. Exhausted, they slumped under the tree. They slept for a while, enjoying the cool shade and the soft breeze.

After a while, one of the travelers got hungry. They had no food with them. The hungry traveler looked up at the tree, to see if there was any fruit. Finding none, he began to curse the tree. “Oh, this is just a useless tree and it has nothing to feed us, not even a fruit or even nuts! It is of no use!”

The other traveler comforted him and asked him to stay cool. However, the hungry man continuing cursing the tree.

The tree, which could not tolerate the cursing words of the traveler, said in a sad yet strong voice, “You can’t be so ungrateful to me. Just think of your condition when you reached here in the hot and dry sun! I offered you a cool and comfortable place to rest and sleep with a soothing breeze. If I was not here, you would have died now! I saved your life from the hot sun, but you humiliate me!”

The traveler realized his mistake and apologized to the tree.

Be grateful for your blessings.

 

กาลครั้งหนึ่ง มีต้นไม้ใหญ่ที่มีลำต้นกว้างและแผ่กิ่งก้านมากมายตั้งอยู่กลางพื้นที่แห้งแล้ง ต้นไม้ได้ให้ที่พักพิงแก่นักเดินทางหลายแสนคนที่ผ่านไปมา ต้นไม้ต้นนี้ตั้งอยู่ใกล้ 4 เมืองและหลายหมู่บ้าน จึงเป็นจุดนัดพบที่เหมาะสำหรับนักเดินทาง

อยู่มาวันหนึ่ง นักเดินทางสองคนได้เดินทางมาถึงต้นไม้หลังจากที่เดินทางมาอย่างยาวนาน ปลายทางของพวกเขาคือหนึ่งในเมืองใกล้เคียง มันช่างเป็นวันที่อากาศร้อนและมีแดดจัด นักเดินทางนั้นมีความสุขมากที่ได้พักผ่อนใต้ต้นไม้ ด้วยความหมดแรงพวกเขาทรุดตัวลงใต้ต้นไม้ พวกเขานอนหลับสักพักอย่างเพลิดเพลินไปกับร่มเงาที่เย็นสบายและสายลมอ่อน ๆ

หลังจากนั้นไม่นาน นักเดินทางคนหนึ่งเริ่มหิว พวกเขาไม่ได้นำอาหารติดตัวมาเลย นักเดินทางผู้หิวโหยมองดูต้นไม้เพื่อดูว่ามีผลไม้หรือไม่ แต่กลับไม่พบผลไม้เลย เขาจึงเริ่มบ่นด่าต้นไม้ว่า “ โอ้ต้นไม้นี้ช่างไร้ประโยชน์ ไม่เห็นจะมีอะไรที่เรากินได้เลยแม้แต่ผลไม้หรือแม้แต่ถั่ว! มันไม่มีประโยชน์เลยจริงๆ!”

นักเดินทางอีกคนปลอบเขาและขอให้เขาใจเย็น อย่างไรก็ตามนักเดินทางผู้หิวโหยยังคงด่าว่าต้นไม้อยู่เรื่อย ๆ

ต้นไม้ไม่สามารถทนต่อคำด่าว่าของนักเดินทางได้ จึงกล่าวด้วยความเศร้าแต่เสียงแข็งว่า “คุณไม่สามารถอกตัญญูต่อฉันได้ ลองคิดถึงสภาพของคุณเมื่อคุณมาถึงที่นี่ในตอนที่แดดร้อนและอากาศแห้งจัดสิ! ฉันมอบสถานที่ที่เย็นสบายให้คุณได้พักผ่อนและนอนหลับไปกับสายลมที่สงบ ถ้าฉันไม่ได้อยู่ที่นี่คุณอาจจะตายไปแล้วก็ได้ตอนนี้! ฉันช่วยชีวิตคุณจากดวงอาทิตย์ที่ร้อนระอุ แต่คุณทำให้ฉันขายหน้า!

นักเดินทางได้ตระหนักถึงความผิดพลาดของเขา จึงได้ขอโทษต้นไม้

ข้อคิด: จงขอบคุณกับสิ่งที่คุณมีและได้รับเสมอ

 

คำศัพท์น่าสนใจ

Innumerable (Adj.) = นับไม่ถ้วน, มากมาย

Shelter (N.) = ที่พักอาศัย

Destination (N.) = ปลายทาง, จุดหมายปลายทาง

Exhausted (Adj.) = เหนื่อย, อ่อนเพลีย, เมื่อย

Slumped (V.) = ทรุด

Breeze (V.) = ลมโชย

Shade (N.) = ร่มเงา

Curse (V.) = ด่าทอ, แช่งด่า

Useless (Adj.) = ไร้ประโยชน์

Ungrateful (Adj.) = เนรคุณ, อกตัญญู

Comfortable (Adj.) = สบาย

Soothing (Adj.) = ชดช้อย, ซึ่งปลอบ, ซึ่งปลอบโยน

Humiliate (V.) = ฉีกหน้า, ทำให้ขายหน้า, ลดเกียรติ

Apologized (V.) = ขอโทษ