มีใครสงสัยกันไหมว่าข้อสอบปรนัยกับข้อสอบอัตนัยในภาษาอังกฤษเขาเรียกว่าอะไรกันนะ แล้วมันต่างกันอย่างไง มีแบบไหนยังไงบ้างมาดูกัน
ข้อสอบปรนัยหรือในภาษาอังกฤษเราเรียกว่า Objective test ซึ่งข้อสอบแบบปรนัยนั้นมีลักษณะคือการมีคำตอบที่ชัดเจนโดยมีคำตอบที่ถูกต้องเพียงคำตอบเดียว
ตัวอย่างของข้อสอบแบบปรนัย หรือ Objective test ก็คือ
- True – False ข้อสอบแบบเลือกถูกผิด
- Multiple Choice Tests ข้อสอบแบบมีตัวเลือก กขคง หรือ ABCD
- Matching Items ข้อสอบแบบจับคู่
- Assertion reason Questions ข้อสอบถามความเข้าใจ เช่น ข้อความที่กล่าวมานี้ถูกหรือผิด
ส่วนข้อสอบอัตนัยในภาษาอังกฤษเราเรียกว่า Subject test ข้อสอบแบบอัตนัยนั้นก็คือข้อสอบที่อาจจะมีมากกว่า 1 คำตอบที่เป็นคำตอบที่ถูก ซึ่งจะต้องบรรยายหรืออธิบายถึงเหตุผลประกอบด้วย
ตัวอย่างของข้อสอบแบบอัตนัย หรือ Subject test ก็คือ
- Short Answers Questions ข้อสอบตอบคำถามสั้นๆ
- Essay Questions ข้อสอบเรียงความ
- Opinion Questions ข้อสอบถามถึงความเห็น
เราจะเห็นได้ว่าข้อสอบปรนัยและอัตนัยนั้นมีความแตกต่างกัน โดยจะเห็นจากลักษณะของข้อสอบว่าการสอบแบบปรนัยหรือ Objective test นั้นเป็นการวัดผลที่ชัดเจนตรงตัวเพราะมีแค่ผิดกับถูก ส่วนแบบอัตนัยนั้นเป็นการวัดความเข้าใจที่ซับซ้อนไม่มีผิดถูก 100 % ให้อิสระแก่ผู้ตอบให้สามารถใส่ความคิดเห็นเข้าไปได้ ทีนี้เพื่อนๆก็ทราบและเข้าใจแล้วว่ามีข้อสอบแบบต่างๆหลากหลายรวมไปถึงทำให้เราได้รู้ว่าจะพูดถึงข้อสอบแบบต่างๆเป็นภาษาอังกฤษได้อย่างไรได้ด้วย